از دیگر برنامه‌های مسکو برای مقابله با نفوذ دلار در سطح مبادلات بین‌المللی می‌توان به سامانه SPFS روسی اشاره کرد که به گفته پانکین معاون وزیر خارجه روسیه به عنوان سامانه جایگزین سوئیفت به شکل گسترده عملیاتی می‌شود. چین در سال ۲۰۱۵ سیستم پرداخت بین بانکی فرامرزی یا CIPS را در راستای ارائه جایگزینی برای سوئیفت ایجاد کرد. تعداد بانک‌های شرکت‌کننده تا ژوئن امسال به یک‌هزار و ۳۴۱ مورد رسید که شامل بانک‌های برتر ژاپنی و همچنین دویچه بانک آلمان و بانک آمریکایی «جی‌پی مورگان چیس» می‌شود.
علاوه بر روسیه که پس از جنگ اوکراین مورد هجمه تحریم‌های غربی قرار گرفت، کشورهای دیگر نیز در نقطه سیبل ضربات اقتصادی واشنگتن قرار گرفتند و همین مساله احتمالا بانک‌های مرکزی برخی از کشورها را به این سمت سوق می‌دهد که به جای وابستگی به دلار پول دیگر کشورها را در سبد ارزی خود بگنجانند.
بر اساس گزارش سوئیفت، سهم یوان چین در تسویه حساب های بین‌المللی در ژوئن (خرداد ماه) به ۲.۱۷ درصد رسید که نسبت به دو سال قبل ۰.۴ واحد افزایش داشت. این رقم هنوز بسیار کمتر از ۴۱.۱۶ درصد دلار و ۳۵.۵۵ درصد یورو است اما سهم آن در ژانویه (بهمن ۱۴۰۰) به رکورد ۳.۲ درصد رسید و در یک نقطه از ین ژاپن پیشی گرفت و پس از پوند جایگاه چهارم را به خود اختصاص داد.
اقدامات روسیه را می‌توان در راستای تضعیف وضعیت دلار آمریکا به عنوان یک ارز مهم در تبادلات اقتصادی جهان دانست، وضعیتی که تقریباً ۸۰ سال در بازارهای بین المللی و مبادلات جهانی حاکم بوده است. در صورتی که تمام شرایط امروزی تقابل به وجود آمده با آغاز جنگ اوکراین شدت گرفت، چین هم به عنوان متحد روسیه با بالا گرفتن تنش‌ها بر سر تایوان، برای مبارزه با نفوذ دلار در پرداخت‌های جهانی کنار مسکو قرار گرفته است. ایجاد جایگزینی برای سیستم پرداخت جهانی مبتنی بر دلار به مسکو و پکن اجازه می‌دهد تا تحریم‌های اقتصادی را بی‌اثر کنند.
SPFS در سال ۲۰۱۷ به طور کامل عملیاتی شد و پیام‌های تراکنش با استفاده از هر ارزی، را ارسال می‌کرد. در دسامبر ۲۰۲۱، این سامانه ۳۸ شرکت‌کننده خارجی از ۹ کشور داشت و از ماه مارس امسال، این سامانه روسی بیش از ۳۹۹ کاربر از جمله بیش از ۲۰ بانک بلاروس، آرشیدبانک ارمنستان و قرقیز بانک آسیا دارد. شرکت های تابعه بانک های بزرگ روسیه در آلمان و سوئیس، دو قطب مهم قدرت مالی در اروپا نیز به این سامانه دسترسی دارند. روسیه در حال حاضر در حال مذاکره با چین برای پیوستن به سیستم ابتکاری خود است. این زیرساخت مالی جایگزین، شرکت‌ها و افراد روسی را قادر می‌سازد تا با وجود تحریم‌ها، دسترسی هرچند محدود به بازارهای جهانی را حفظ کنند.
سیاستگذاران روسیه دست کم یک دهه است که به دنبال راهکاری برای خارج کردن دلار از مبادلات تجاری خود هستند. در سال ۲۰۱۲، سرگئی ریابکوف معاون وزیر خارجه روسیه نگرانی کشور را در مورد تسلط دلار در تجارت بین‌المللی ابراز کرد. پس از الحاق کریمه در سال ۲۰۱۴، دولت باراک اوباما رئیس‌جمهوری وقت آمریکا با هدف قرار دادن چندین بانک بزرگ روسیه و همچنین شرکت‌های انرژی، شرکت‌های دفاعی و حامیان ولادیمیر پوتین تحریم‌ها علیه مسکو را گسترش داد. دولت مسکو متعاقبا برای مقابله با تحریم‌ها و حفظ استقلال مالی خود در صورت قطع ارتباط با سامانه سوئیفت، دو بخش حیاتی زیرساخت مالی را راه‌اندازی کرد که به بانک‌ها اجازه می‌دهد به یکدیگر پیام ارسال کنند. یکی از آنها سیستم پرداخت ملی مستقل بود که به عنوان جایگزین برای پلتفرم های پرداخت مانند «ویزا کارت» و «مستر کارت» عمل می کرد. دیگری همان سامانه تبادل داده‌های مالی SPFS مورد اشاره پانکین است که نسخه روسی سوئیف به حساب می‌آمد.
پانکین همچنین ادامه داد: در برابر فشارهای فزاینده ناشی از سیاست های جغرافیایی غرب، پرهیز در استفاده از ارزهای سمی همچون دلار آمریکا و یورو، تنها راه برای تضمین تجارت پایدار میان مسکو و شرکای آن است. اینکه قراردادهایی با ارز قابل قبول، در درجه نخست پول‌های ملی، منعقد شوند، یک امر ضروری است.
از آن زمان، شرکت های بزرگ انرژی روسیه استفاده از دلار آمریکا را متوقف کردند. شرکت گازپروم نفت سومین تولیدکننده بزرگ نفت روسیه، تمام صادرات خود را با استفاده از یوان به چین در سال ۲۰۱۵ انجام داد. روس‌نفت بزرگترین شرکت نفت و گاز روسیه، در سال ۲۰۱۹ تمام قراردادهای صادراتی خود را از دلار آمریکا به یورو تغییر داد.
درحال حاضر ابتکار استفاده از ارز ملی در مبادلات به یک امر فراگیر تبدیل شده و در بین کشورهایی که در حال حاضر این کار را انجام می‌دهند می‌توان به روسیه، چین، هند و ترکیه اشاره کرد. روسیه به عنوان کشوری که عزم تقابل با پول آمریکا را دارد، نه تنها دلار را در مبادلاتش با چین حذف کرده بلکه در مبادلات تجاری خود با ایران، ترکیه، اتحادیه اروپا و هند نیز از ارز ملی استفاده می کند.
